เรียนรู้ชุมชนโบราณ สถาปัตยกรรมแบบชิโนโปรตุกีส ที่ถนนถลาง ภูเก็ต

          หลายครั้งที่ไปภูเก็ต  แม่ทรัพย์มักพายุ้งข้าวไปถนนถลางเสมอ  ในประสบการณ์ชีวิตของแม่ตอนเด็ก  เราไปซื้อผ้าและอุปกรณ์การตัดเย็บกันที่ถนนถลางกัน  ความทรงจำที่ประทับใจในตอนนั้นสำหรับที่นี้คือ  "หง่อคาขี่"  การเปิดช่องทางเดินที่เชื่อมต่อกันระหว่างบ้าน ลักษณะเป็นทางโค้งเชื่อมต่อกันระหว่างบ้าน  ทำให้เราเดินไปตลอดเส้นทางโดยไม่ร้อน  ไม่เปียกเมื่อฝนตก  แต่ปัจจุบันมีการปิดเพื่อเพิ่มพื้นที่ในการวางของขาย  ทำให้เสน่ห์ที่แม่ทรัพย์ประทับใจขาดหายไป

         ปัจจุบันเจ้าของบ้านซึ่งมีอายุเยอะๆทำการค้าไม่ไหว  ก็ปล่อยร้านให้เช่า  เฉพาะด้านหน้า  แต่ด้านหลังและชั้นบนใช้อยู่อาศัยเหมือนเดิม  คงสงสัยว่าเขาจะอยู่แค่ด้านหลังบ้านคงจะอึดอัดกันน่าดู  แต่บ้านที่นี้มีความยาวถึง  150  เมตร  มีการทำช่องแสงอย่างน้อย 1  ช่องแสงและบ่อน้ำอยู่ทุกหลัง

          เราได้ใช้บริการมัคคุเทศก์ชุมชน  จึงมีโอกาสได้เข้าเยี่ยมชมบ้านชาวบ้าน  ที่ยังคงรักษาความดั่งเดิมไว้ให้นักท่องเที่ยวได้ดู  บ้านที่สร้างขึ้นอายุเกิน 100  ปี  สภาพที่เห็นคือสภาพเดิมที่ไม่ได้ปรับปรุงใดๆ  สิ่งที่เราสัมผัสได้คือ  แม้นต้องอยู่แต่ด้านหลังของบ้าน  แต่ยังคงใช้ชีวิตอยู่ได้ไม่อึดอัดเพราะการมีช่องแสง   นอกจากถูกหลักฮวงจุ้ยแล้ว  ยังช่วยประหยัดไฟ ไม่มีกลิ่นอับในบ้าน  ช่องแสงช่วยให้ผู้อยู่ได้เห็นดาวเห็นเดือน   ได้สัมผัส  อากาศ  แม้นไม่ได้ออกไปข้างนอก   และที่เรารู้สึกทึ่งมากคือเสาต้นใหญ่มาก  ผนังหนาเก็บเสียงไม่ให้รบกวนกัน

ยุ้งข้าวหาข้อมูลไว้ดังนี้

ถนนถลาง
ถือว่าเป็นประวัติศาสตร์อันเก่าแก่ของภูเก็ต ถนนเส้นนี้จะมีอาคารตึกแถวเก่าๆสวยงามชิโนโปรตุกีสที่ได้นำมาปรับปรุงทาสีใหม่แล้ว เรียงรายอยู่เป็นจำนวนมาก และจะมีความลึกมาก มีช่องแสงอย่างน้อย 1 ช่อง บ่อน้ำ 1 บ่อตรงช่องแสง หากนับจำนวนตึกเริ่มจากสี่แยกถนนถลาง ตัดกับถนนภูเก็ต ไปจนสุดสี่แยกตัดกับถนนเยาวราช มีตึกแถวกว่า 150 คูหา 

ยุ้งข้าวชอบตึกโบราณ เพราะสวย และมีความลึกมาก
http://www.youtube.com/watch?v=JN-Fgnlnpp0